شب شعر!!

 دیشب٬ شب شعری در دانشگاه امیر کبیر بر قرار بود٬ و شعرهای زیبایی سروده شد.
شعر زیر هم در مایه افشاری!!( ی یه همچین چیزی ) خونده شد.  یکی گفت...
باز هم شب شعر
و باز هم پسرها و دخترها...
وباز ...         
فکر کنم اینجوری بود. البته با معذرت از شاعرش که از بچه های پلی تکنیک بود. 

این شعر رو هم از وبلاگ زیبای سودا کپی کردم.

سخن عشق تو بی آنکه بر آید به زبانم

رنگ رخساره خبر میدهد از سوز نهانم

نه مرا طاقت غربت،نه تو را خاطر غربت

دل نهادن به صبوری، که جز این چاره ندانم

گاه گویم که بنالم، ز پریشانی حالم

باز گویم که عیان است،چه حاجت به بیانم

من در اندیشه آنم که روان بر تو فشانم

نه در اندیشه که خود را، ز کمندت برهانم

سخن از نیمه بریدم، که نگه کردم و دیدم

که به پایان رسدم عمر و به پایان نرسانم